De eerste keer dat Gods volk geen water had om te drinken, gebood God Mozes om met zijn staf één keer op de rots te slaan, waarop er water uit de rots kwam. Maar de tweede keer, dat de gemeente geen water had om te drinken, gebood God Mozes om te spreken tot de rots. Het spreken tot de rots was voldoende om de gehele gemeente van water te voorzien. Maar in plaats dat Mozes de Heere gehoorzaamde en sprak tot de rots, wendde Mozes zijn woorden tot het klagende volk en sprak woorden, die God niet had geboden om te spreken. Vervolgens sloeg Mozes met zijn staf tweemaal op de rots, wat consequenties had voor zijn leven. Waarom sloeg Mozes twee keer op de rots, in plaats van te spreken tot de rots? Waarom zijn de rots en de stokslagen op de rots een heenwijzing naar Jezus Christus?
De gemeente van God had geen water
Op het moment dat de kinderen van Israël vergaderd waren in de woestijn Sin en verbleven in Kadesh, was er voor de gemeente van God geen water om te drinken. De kinderen van Israël stonden tegen Mozes en Aäron op. In plaats dat zij geloofden in God en op God vertrouwden, dat Hij zou voorzien, zoals God steeds had voorzien, begonnen zij met Mozes en Aäron te twisten. En omdat Mozes God vertegenwoordigde, twistte de gemeente met God.
Na het aanhoren van het geklaag en de beschuldigingen van de gemeente, vertrokken Mozes en Aäron van het aangezicht van de gemeente. Zij wendde zich tot de Heere en vielen voor de deur van de tent der samenkomst (tabernakel) op hun aangezicht.
Toen Mozes en Aaron op hun aangezicht vielen verscheen de heerlijkheid van God.
De Heere sprak tot Mozes en gebood hem om de staf te nemen en samen met Aäron de vergadering te verzamelen en in de tegenwoordigheid van de gemeente tot de steenrots te spreken, zodat de steenrots water zou geven, en Mozes voor de gemeente water tevoorschijn zou doen komen, en de gemeente en het vee zou drenken.
Mozes nam de staf, zoals de Heere hem had opgedragen om te doen.
Ook vergaderde Mozes samen met Aaron de gemeente voor de steenrots, zoals de Heere had geboden.
Maar in plaats dat Mozes tot de steenrots sprak, zoals de Heere Mozes had geboden, wendde Mozes zijn woorden tot het klagende volk.
Op dat moment handelde Mozes niet in geloof in gehoorzaamheid aan de woorden van God. Maar Mozes ging zijn eigen weg. Hij liet zich leiden door zijn gevoel en handelde vanuit zijn boosheid en rebelleerde naar God.
Maar ondanks zijn ongeloof en ongehoorzaamheid aan de woorden van God en zijn rebelse daad, kwam er na de twee stokslagen op de rots water uit de steenrots, zodat de vergadering en het vee konden drinken.
Waarom kwam er door de twee stokslagen op de rots wél water uit de rots?
Waarom kwam er door de twee stokslagen op de rots water uit de rots? Er kwam water uit de rots, omdat God goed is. God betoonde Zijn goedheid en genade aan Zijn volk.
Alhoewel Mozes door zijn rebelse daad God niet heiligde, werd God geheiligd door de rots die het water voortbracht.
Mozes was door God aangesteld om Hem te vertegenwoordigen bij het volk en God hield van het volk. Daarom had Mozes’ ongeloof en rebelse daad geen gevolgen voor de gemeente. God voorzag in de behoefte van Zijn gemeente.
Hieruit blijkt, dat tekenen en wonderen geen bewijs zijn of iemand gehoorzaam is aan God en Zijn wil doet. (Lees ook: Hoe herken je valse profeten in deze tijd?).
Maar Mozes’ ongeloof, ongehoorzaamheid en rebelse gedrag had wél gevolgen voor zijn leven en het leven van Aäron.
Waarom werd Mozes door God gestraft omdat hij tweemaal op de rots sloeg?
God sprak tot Mozes, en zei, Omdat u Mij niet hebt geloofd en Mij niet geheiligd hebt voor de ogen van de kinderen van Israël, daarom zult gij deze gemeente niet brengen in het land, dat Ik hun geef (Numeri 20:1-13)
God sprak tot Mozes en Aäron en confronteerde Mozes met het feit, dat hij door zijn daad God niet had geloofd en God niet had geheiligd voor Zijn volk.
Omdat Mozes door zijn daad liet zien, dat hij God niet geloofde en door zijn daad God niet had geheiligd voor het volk, maar God tot schande had gemaakt, mochten Mozes en Aäron de gemeente van God niet brengen in het land, dat de Heere hun God zou geven.
Waarom mocht Mozes het beloofde land niet binnengaan?
Mozes (en ook Aäron) mocht het beloofde land niet binnengaan vanwege zijn ongeloof en ongehoorzaamheid aan God.
Mozes en Aäron waren al die jaren zo trouw en gehoorzaam geweest aan God. Maar door die ene daad van ongeloof en ongehoorzaamheid aan God, werd het leiderschap en de verantwoordelijkheid hen ontnomen. Mozes en Aaron mochten niet het beloofde land binnengaan en de gemeente het beloofde land inbrengen.
Mozes mocht slechts het beloofde land aanschouwen, maar daar hield het mee op.
God strafte Mozes voor zijn ongeloof en ongehoorzaamheid. En God kwam niet terug op Zijn woorden en Zijn besluit.
God deed geen water bij de wijn, maar God bleef trouw aan Zijn woorden.
God zei niet, Ach Mozes, Ik heb dat wel gezegd, maar omdat jij het bent, vergeef Ik het je en mag je alsnog samen met Aäron het beloofde land binnengaan. (Lees ook: Houd uw geloof vrij van aanzien des persoons)
Nee, want als God dat had gedaan waren de woorden van God niet meer geloofwaardig en zouden de mensen geen ontzag meer voor God hebben gehad, maar het iedere keer op een akkoordje hebben gegooid.
Maar God gooit het niet op een akkoordje, bij niemand. Zelfs niet bij Mozes, die Gods vertegenwoordiger was (Exodus 4:16).
Als God spreekt, dan behoren Zijn woorden gehoorzaamd en opgevolgd te worden. Dit geldt voor alle gelovigen, die uit God geboren zijn en God toebehoren. Vooral diegenen, die in het leiderschap zijn aangesteld en God vertegenwoordigen en een verantwoordelijkheid voor de zielen van de gemeente hebben.
Mozes is niet zijn rust binnengegaan, in tegenstelling tot Jezus, die wel Zijn rust is binnengegaan
Mozes, de middelaar en verlosser van het Oude Verbond werd ongehoorzaam aan God en ging zijn eigen weg. Hierdoor werd Mozes de toegang tot het beloofde land ontzegd. En mocht Mozes de gemeente van God het beloofde land niet binnenbrengen en zijn rust binnengaan.
In tegenstelling tot de Middelaar en Verlosser van het Nieuwe Verbond, Jezus Christus, de Zoon van God, die wél gehoorzaam bleef aan God en Gods weg ging en daardoor Zijn rust is binnengegaan. Jezus nam plaats op de troon van genade in het Koninkrijk van God en is de Weg geworden voor ieder mens, die gelooft in Hem en door de wedergeboorte Zijn rust binnengaat (Handelingen 4).
Jezus ging door alle moeilijkheden van het leven heen. Hij werd van alle kanten verzocht, aangevallen en vervolgd. Hij zag de (geestelijke) rotzooi van de geestelijke leiders en de verstrooiing van de schapen van het huis Israëls. Maar ondanks alles bleef Jezus trouw aan Zijn Vader. Jezus klaagde niet, maar Jezus bleef gehoorzaam aan Zijn woorden tot aan Zijn dood aan het kruis.
Jezus werd niet geleid door Zijn gevoelens en handelde niet vanuit zijn gevoel
De woorden van God waren het hoogste gezag in Zijn leven. Alles onderwierp Hij aan de woorden van God, waardoor alles onderworpen was (en is) aan Hem; het Woord.
Jezus liet zich niet leiden door Zijn vlees. Hij liet zich niet leiden door Zijn zintuigen, de omstandigheden, het gedrag van mensen, Zijn gevoelens en emoties. Maar Jezus liet Zich leiden door de Geest en de woorden van God.
Jezus was de Eerstgeborene van de nieuwe schepping. Zijn leven laat zien, hoe kinderen van God behoren te wandelen. Wat gehoorzaamheid aan God en een volkomen toewijding, geloof, heiliging en een vreze voor God inhoudt.
Zijn gehoorzaamheid aan God leidde Jezus tot het kruis. Wat misschien niet de meest begeerde plek is. En niet als een zegen en belonging van gehoorzaamheid wordt beschouwd door de oude mens (oude schepping). Maar Jezus vertrouwde op God. Hij wist dat God Hem liefhad en ging de lijdensweg uit liefde voor Hem. Jezus wist waar Zijn gehoorzaamheid naar toe zou leiden.
Maar Jezus wist ook, dat de bespotting, de geseling, het sterven aan het kruis en het lijden van de dood uiteindelijk tot de overwinning zou leiden.
Wat was het gevolg van de stokslagen op de Rots?
Nochtans, onze ziekten heeft Hij op Zich genomen, en onze smarten gedragen; wij echter hielden Hem voor een geplaagde, een door God geslagene en verdrukte. Maar om onze overtredingen werd Hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden (Jesaja 53:4-6)
Jezus droeg al de zonden en ongerechtigheden van de gevallen mens en werd de geestelijke Rots. De geestelijk Rots, die door de rebellie en ongehoorzaamheid van de (gevallen) mens eenmaal met stokslagen door God werd geslagen om vervolgens levend water voort te brengen.
Jezus hoefde maar één keer geslagen (gemarteld) en gekruisigd te worden. Één keer was voldoende, om de mens te verlossen en verzoening te brengen tussen de (gevallen) mens en God. Net zoals Mozes maar één keer met zijn staf de rots hoefde te slaan, om vervolgens enkel door het spreken tot de rots water te kunnen drinken van de rots.
Het enige wat je hoeft te doen is te spreken tot de geestelijke Rots Jezus Christus en jouw leven aan Hem te geven. Door het spreken tot Jezus; de Rots, zul je verlost en verzoend worden met God en mag je van het levend water drinken.
Door de stokslagen op de Rots, mag je drinken van het levend water
Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien (Johannes 7: 37-38)
Want indien wij opzettelijk zondigen, nadat wij tot erkentenis van de waarheid gekomen zijn, blijft er geen offer voor de zonden meer over, maar een vreselijk uitzicht op het oordeel en de felheid van een vuur, dat de wederspannigen zal verteren Hebreeën 10:26-27)
En als je eenmaal van het levend water hebt gedronken, dan wil je niets anders.
Tenminste, als jouw hart uitgaat naar Jezus en jij van Hem houdt. Als jij van Jezus houdt, dan zul jij wandelen in geloof, in onderwerping en gehoorzaamheid aan Hem. Jij zal doen wat Hij zegt en daardoor Jezus Christus en de Vader verhoogt en heiligt onder de mensen.
Maar als jouw liefde voor de werken van het vlees en de wereld groter is dan jouw liefde voor God, dan zou het zo maar kunnen, dat jij afvallig van God wordt en jouw eigen weg in het leven gaat. Een weg van ongeloof en ongehoorzaamheid aan Gods Woord. En met jouw leven (door jouw woorden en daden), Jezus verloochent en tot schande maakt voor de mensen.
En als iemand na zijn of haar afvalligheid, zich wederom vernieuwt tot bekering, dan zal hij of zij Jezus Christus, de Zoon van God, voor een tweede keer kruisigen en openlijk tot schande maken (Hebreeën 6:4-6).
‘Wees het zout der aarde’
