Thans verblijd ik mij over hetgeen ik om uwentwil lijd, en vul ik in mijn vlees aan wat ontbreekt aan de verdrukkingen van Christus, ten behoeve van Zijn lichaam, dat is de gemeente. Haar dienaar ben ik geworden krachtens de bediening, die mij door God is toevertrouwd, om onder u het Woord van God tot zijn volle recht te doen komen, het geheimenis, dat eeuwen en geslachten lang verborgen is geweest, maar thans geopenbaard aan zijn heiligen. Hun heeft God willen bekendmaken, hoe rijk de heerlijkheid van dit geheimenis is onder de heidenen: Christus onder u, de hoop der heerlijkheid. Hem verkondigen wij, wanneer wij ieder mens terechtwijzen en ieder mens onderrichten in alle wijsheid, om ieder mens in Christus volmaakt te doen zijn. Hiervoor span ik mij ook in, onder zware strijd, naar Zijn werking, die in mij werkt met kracht (Kolossenzen 1:24-29)
Paulus was een dienaar van Jezus Christus en Zijn gemeente en was bekend met de zware strijd en het lijden omwille van het evangelie van Jezus Christus en de gemeente; het lichaam van Jezus Christus.
Paulus wist hoe belangrijk het was om het evangelie te verkondigen over de gehele wereld en zondaren op te roepen tot bekering en door het geloof en de wedergeboorte in Christus (het sterven van de oude mens (vlees) in Christus en de opstanding van de nieuwe mens (geest) in Christus), de mens te verzoenen met God. Want zonder de verkondiging van het evangelie zouden vele mensen verloren gaan, wat niet naar de wil van God is.
En zo verkondigde Paulus het evangelie van Jezus Christus onder de Joden en de heidenen, waar hij ook voor geroepen was. Paulus waarschuwde de mensen, bezocht de plaatselijke gemeenten en onderrichte de heiligen in de wijsheid van God en bouwde hen op, zodat zij de wil van God zouden leren kennen en zouden opgroeien naar het evenbeeld van Christus.
De prijs om het Woord van God tot zijn volle recht te doen komen
Paulus wist, dat dit niet zonder slag of stoot zou gaan. Hij was zich bewust van de prijs om het Woord van God tot zijn volle recht te doen komen onder de heiligen. En zo ondervond Paulus veel weerstand en vervolging bij het uitvoeren van zijn taak als dienaar van Jezus Christus en de gemeente.
Want het Woord van God tot zijn volle recht te doen komen onder de heiligen, betekende de volledige waarheid van God verkondigen en de volledige waarheid van God werd niet altijd door iedereen gewaardeerd.
Naast bemoedigende woorden sprak Paulus ook harde confronterende woorden, die de heiligen opriepen tot heiliging, het wegdoen van zonde en trouw aan God en de heiligen corrigeerden en terechtwezen.
Want zonder correctie en terechtwijzing kan een persoon niet groeien of kan een persoon de verkeerde kant opgroeien.
Paulus spoorde de heiligen aan en corrigeerde en vermaande de heiligen in liefde, omdat hij het beste met hen voor had en niet wilde dat ook maar één van hen verloren ging, maar dat zij allen behouden zouden blijven.
Vaak zijn harde woorden nodig om mensen geestelijk wakker te schudden en veranderingen in de gemeente, in de levens van heiligen, teweeg te brengen. Het spreekwoord zegt niet voor niets, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
De verkondiging van het evangelie
Want de genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen, om ons op te voeden, zodat wij, de goddeloosheid en wereldse begeerten verzakende, bezadigd, rechtvaardig en godvruchtig in deze wereld leven, verwachtende de zalige hoop en de verschijning der heerlijkheid van onze grote God en Heiland, Christus Jezus, die Zich voor ons heeft gegeven om ons vrij te maken van alle ongerechtigheid, en voor Zich te reinigen een eigen volk, volijverig in goede werken. Spreek hiervan, vermaan en weerleg met alle nadruk: niemand mag u verachten (Titus 2:11-15)
Alhoewel de woorden en aanpak van Paulus naar de wil van God waren, worden zijn woorden en aanpak in deze tijd door vele gelovigen vaak als hard, liefdeloos en onmenselijk beschouwd.
Dit komt voornamelijk, omdat velen niet wedergeboren zijn, maar het vlees van de mens regeert en daardoor de mens de woorden en waarheid van God niet meer kan verdragen en correctie en/of terechtwijzing moeilijk kan ontvangen.
Velen, die aangesproken en terechtgewezen worden, voelen zich aangevallen, verontwaardigd, gekwetst en onterecht behandeld en lopen daardoor boos weg van de persoon of gemeente, die hen heeft terechtgewezen. Dit gedrag bewijst, dat het vlees van de persoon niet is afgestorven in Christus, maar nog springlevend is.
Om te voorkomen, dat hun woorden onprettige gevoelens en/of emoties in mensen teweegbrengen en mensen zich aangevallen voelen en hen verlaten, houden vele voorgangers en oudsten van de gemeente hun mond dicht en spreken personen niet meer aan en ondernemen geen actie en doen niet wat het Woord zegt, maar laten hen begaan, onder het mom van de liefde, respect en vergeving.
Zij laten hen niet alleen begaan, maar roepen de gemeenteleden ook op, om hun voorbeeld te volgen. En zo worden de dingen, die tegen de wil van God ingaan, getolereerd in de gemeente.
Angst voor de wereld
Indien de wereld u haat, weet dan, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft. Indien gij van de wereld waart, zou de wereld het hare liefhebben, doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld uitgekozen heb, daarom haat u de wereld. Gedenkt het woord, dat Ik tot u gesproken heb: Een slaaf staat niet boven zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij Mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren. Maar dit alles zullen zij u aandoen om Mijn Naam, want zij kennen Hem niet, die Mij gezonden heeft (Johannes 15:18-21)
Uit angst voor de wereld en de meningen van mensen, voor afwijzing en om mensen te verliezen, passen zij de woorden uit de Bijbel aan en doen zij water bij de wijn en houden zij rekening met de gevoelens, emoties en meningen van mensen.
En zo bewijzen zij door hun daden, dat zij een grotere vreze (ontzag) voor mensen hebben dan voor God en wandelen zij in de valse liefde en zijn zij promoters van de zonde geworden, in plaats van promoters van de gerechtigheid. Want de liefde van God sluit geen compromissen met de wereld en de zonde (Lees ook: ‘De liefde en genade van God sluit geen compromissen met’… en ‘Is Jezus een Promoter van de zonde?’).
De volmaakte liefde drijft de vrees uit
Want God heeft ons niet gegeven een geest van lafhartigheid, maar van kracht, van liefde en van bezonnenheid. Schaam u dus niet voor het getuigenis van onze Heere of voor mij, Zijn gevangene, maar wees mede bereid voor het evangelie te lijden in de kracht van God, die ons behouden heeft en geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar Zijn eigen voornemen en de genade, die ons in Christus Jezus gegeven is vóór eeuwige tijden, doch die nu geopenbaard is door de verschijning van onze Heiland, Christus Jezus, die de dood van zijn kracht heeft beroofd en onvergankelijk leven aan het licht gebracht heeft door het evangelie. En ik ben daartoe aangesteld als verkondiger, apostel en leraar. Om die reden draag ik ook dit lijden en ik schaam mij daarvoor niet, want ik weet, op wie ik mijn vertrouwen heb gevestigd, en ik ben ervan overtuigd, dat Hij bij machte is, hetgeen Hij mij toevertrouwd heeft, te bewaren tot die dag (2 Timotheüs 1:7-12)
God gaf uit liefde voor de wereld Zijn eniggeboren Zoon Jezus Christus, Jezus gaf uit liefde Zijn leven en als jij God liefhebt boven al, dan geef jij jouw leven aan Hem. Net als Paulus, die God liefhad boven al en zijn leven volledig had gegeven aan -en voor Hem en niet op zichzelf, maar op Hem vertrouwde.
In tegenstelling tot vele leiders, die vandaag de dag wandelen in vrees en angst voor mensen en meeheulen met de goddeloosheid van de wereld en de woorden van God aanpassen en/of verwerpen, wandelde Paulus in de liefde voor God, die alle vrees uitdreef; vrees voor de wereld, vrees mensen, vrees voor de duivel en demonen, vrees om het evangelie te verkondigen, vrees om de waarheid van God aan te zeggen, vrees voor afwijzing, vrees voor weerstand, vrees voor vervolging, vrees voor strijd, vrees voor lijden, etc.
Ondanks al de weerstand, vervolgingen, en gevangenschappen, omwille van de Naam van Jezus Christus, bleef Paulus doorgaan en doorstond hij alles, om zijn taak te vervullen en het Woord van God tot zijn volle recht te doen komen, het geheimenis, dat eeuwen en geslachten lang verborgen is geweest, te openbaren aan Zijn heiligen en ieder mens door terechtwijzing en onderricht in al de wijsheid van God in Christus Jezus te volmaken.
‘Wees het zout der aarde’
