Als Christenen weten, dat het Woord van God levend en kracht en scherper is dan enig tweesnijdend zwaard en doordringt, zo diep, dat het vaneenscheidt ziel en geest, gewrichten en merg en dat het schift overleggingen en gedachten des harten, waarom lezen en bestuderen dan zo weinig Christenen de Bijbel; het Woord van God? En waarom houden zoveel Christenen hun mond en durven het Woord van God niet te spreken? Durf jij het Woord van God te spreken of houd jij je mond, om te voorkomen dat mensen zich aangesproken en beledigd voelen?
Het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard
Het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zo diep, dat het vaneenscheidt ziel en geest, gewrichten en merg en het schift overleggingen en gedachten des harten; en geen schepsel is voor Hem verborgen, want alle dingen liggen open en ontbloot voor de ogen van Hem, voor wie wij rekenschap hebben af te leggen (Hebreeën 4:12-13)
Dit gedeelte in de Bijbel heeft betrekking op het ingaan van God’s rust. Alleen diegenen, die door Jezus Christus en door de wedergeboorte tot God’s volk behoren en wandelen in geloof naar Zijn Woord, zullen de rust van God binnengaan. Jezus is het levend geworden Woord van God, dat onder ons heeft gewoond en was de expressie van de Vader. Jezus vertegenwoordigde de Vader en elk woord dat Jezus sprak was van God afkomstig en bezat leven en kracht (Johannes 6:63).
Alhoewel de woorden, die Jezus sprak leven en kracht bezaten, wilden niet iedereen Zijn woorden aannemen. Er waren velen, die Jezus afwezen. Waarom? Omdat Jezus Zijn woorden vaak hard en confronterend waren en opriepen tot bekering, het wegdoen van zonden en een verandering van leven. En niet iedereen, die tot Gods volk behoorde was bereid om zijn eigen leven op te geven. Dit kwam omdat velen hun eigen leven veel te lief hadden en niet bereid waren om dat af te leggen. Hierdoor bleven veel harten verhard, toen zij Jezus Zijn stem hoorden en de woorden, die Hij sprak.
De mensen zagen niet in, dat alhoewel Zijn woorden hard en confronterend waren, Zijn woorden wel de waarheid waren en uiteindelijk een gewin voor hen zou opleveren, namelijk het leven in plaats van de dood.
Jezus was aangesteld door God en stond in dienst van Zijn Vader
Jezus verloor vele volgers door het verkondigen van de waarheid. Maar omdat Jezus in dienst van Zijn Vader stond en niet in dienst van mensen, sloot Jezus geen compromissen en ging Jezus door met datgene, waar Hij voor gekomen was, namelijk het verkondigen en het brengen van het Koninkrijk van God tot de mens, het oproepen tot bekering en het wegdoen van zonden en uiteindelijk het verlossingswerk aan het kruis.
Omdat Jezus was aangesteld door Zijn Vader en in dienst van Zijn Vader stond en Hem liefhad boven al, was Jezus in staat om vanuit die liefde voor God, de mens te dienen. Jezus diende de mens, maar Jezus stond niet in dienst van de mens.
Degenen, die tot Jezus wilde komen waren welkom en Jezus gaf aan hen wat zij nodig hadden en diegenen, die niet tot Jezus wilde komen of na een tijd afhaakten liet Jezus gaan.
Jezus paste Zijn boodschap niet aan, aan wat de mensen wilden horen en aan de wensen van de mensen. Zelfs niet toen de duizenden volgers afhaakten en van Hem wegliepen en Jezus met de twaalf discipelen overbleef (Lees ook: Jezus volgen om de wonderen en tekenen).
Omdat Jezus Zijn eigen leven naar het vlees had afgelegd en God liefhad boven alles en iedereen en Zijn vertrouwen op Hem had gesteld in plaats van op mensen, ging Jezus gewoon door en bleef de boodschap van bekering van Zijn Vader prediken.
Jezus wist hoeveel de Vader van de mens houdt en daarom gaf Jezus Zijn eigen leven om de mens te verzoenen met God.
Jezus had Zijn eigen leven kunnen redden, door te spreken naar wat de mensen wilden horen. Ja, zelfs toen Jezus werd voorgeleid, had Jezus de mogelijkheid om voor de makkelijke weg te kiezen en onder de geseling en kruisiging uit te komen. Maar Jezus bleef gehoorzaam aan de wil van Zijn Vader en zweeg en ging de moeilijke weg, die Hem zijn leven kostte.
Het Woord van God betekent de dood voor de oude mens,
maar leven voor de nieuwe mens
De woorden van God zijn vaak hard en confronterend voor de oude mens, die naar het vlees leeft. Dit komt omdat de woorden van God, alhoewel zij leven en kracht bezitten, de ziel van de geest scheidt. De woorden van God; de woorden van de Geest staan haaks op de woorden van de wereld; de woorden van het vlees en daarom moet een mens een keuze maken om de woorden van God te geloven en daarnaar te leven en de geest te voeden of de woorden van de wereld te geloven en daarnaar te leven en het vlees te voeden.
De woorden van de wereld zijn motiverend, veelbelovend en hoopgevend en bezitten energie voor de vleselijke mens, waardoor het vlees wordt gevoed, het ego wordt gestreeld en de mens tijdelijk wordt gemotiveerd.
De woorden van de wereld pleas-en, versterken en voeden de gevoelens en emoties van het vlees. Zij roepen niet op tot bekering, maar respecteren, accepteren en tolereren de werken van de oude mens en daardoor mag de persoon blijven leven zoals de persoon zelf wil.
De woorden van de wereld zijn niet op waarheid berust, maar op de leugens van de duivel en daardoor zal het tijdelijke gewin in het vlees uiteindelijk veranderen in een eeuwig verlies.
De woorden van God zullen echter het tegenovergestelde doen en uitwerken, dan de woorden van de wereld.
De woorden van God zullen confronterend en corrigerend zijn voor de oude mens, die naar het vlees wandelt. Want de woorden van God zullen de oude mens oproepen tot bekering, het wegdoen van zonden en daardoor een verandering van leven eisen. Door te leven in gehoorzaamheid aan de woorden van God, zal het vlees steeds zwakker worden en uiteindelijk sterven.
Maar voor de nieuwe mens, die naar de geest wandelt zullen de woorden van God leven, vrede en kracht geven. De woorden van God zullen de nieuwe mens dat geven waar zij naar verlangen en hun geest doen opgroeien tot volwassenheid naar het evenbeeld van God.
Christenen behoren moedige zonen van God te zijn
Jezus was de eerste Zoon van God, die op aarde wandelde en in vrijmoedigheid de waarheid durfde aan te zeggen. Na Zijn dood en opstanding volgden er velen zonen van God, die in Hem wedergeboren waren en die Zijn voorbeeld volgden.
Petrus stond als eerste op in vrijmoedigheid, nadat hij door de doop met de Heilige Geest een zoon van God was geworden. Door de inwoning van de Heilige Geest sprak hij in vrijmoedigheid tot de duizenden mannen, die aanwezig waren in Jeruzalem op de dag van Pinksteren. Hij verkondigde Jezus de Christus en riep hen op tot bekering. Petrus verschool zich niet meer, zoals hij voorheen had gedaan, toen hij nog de oude mens was en Jezus verloochende. Maar door de inwoning van de Heilige Geest, sprak Hij in vrijmoedigheid en schaamde zich het evangelie niet.
Zelfs niet toen hij en Johannes gevangen werden geno
men en voorgeleid werden voor de raad en zij door de raad het zwijgen werden opgelegd en zij niet meer mochten spreken over Jezus en niet mochten leren op gezag van de Naam van Jezus. Maar Petrus en Johannes konden niet zwijgen over Jezus Christus en gingen door met het verkondigen van het evangelie en het brengen van het Koninkrijk van God tot de mens (Handelingen 4:1-22).
Ook Stefanus, die vol was van de Heilige Geest, sprak in vrijmoedigheid en schaamde zich het evangelie en de harde woorden van God, die Zijn wijsheid en leven bezaten, niet. Hij paste de waarheid van God niet aan om zijn leven te redden, maar Stefanus bleef trouw tot aan de dood.
Stefanus had ook zijn leven kunnen redden, door zijn mond te houden over de waarheid en naar de monden van de mensen te spreken, waardoor hij misschien ook nog respect en eer van mensen had ontvangen. Toen hij voorgeleid werd voor de hogepriester, had hij misschien zijn leven kunnen redden door in het verweer te gaan en zich te verdedigen, door Jezus tijdelijk te verloochenen. En vervolgens, als zij hem hadden vrijgelaten, had hij berouw kunnen tonen en vergeving kunnen vragen aan God, zoals zovelen vandaag de dag doen.
Maar Stefanus was wedergeboren en vervuld met de Heilige Geest. Zijn nieuwe leven was Jezus Christus. Hij woonde in hem en daarom kon hij niet over Hem zwijgen en moest hij de waarheid verkondigen. In plaats dat hij in het verweer ging met de hogepriester om zich vrij te pleiten, getuigde hij van de Almachtige God en de belofte van de Messias Jezus Christus en confronteerde de hoorders met hun zondige gedrag en hun daden en verweet hen, dat zij zich net als hun vaders, altijd verzetten tegen de Heilige Geest. Stefanus getuigde van Jezus de Christus en moest dat uiteindelijk met de dood bekopen. Zelfs toen hij werd gestenigd en hij de hemel geopend zag en de heerlijkheid van God zag en Jezus, staande aan de rechterhand van God, riep hij niet alleen de Heere aan en zei: “Heere Jezus, ontvang mijn geest.” Maar terwijl zij hem stenigde en Stefanus op zijn knieën viel, riep hij met een luide stem: “Heere, reken hun deze zonde niet toe!” En vervolgens stierf hij.
Paulus ging ook ongeacht al de vervolgingen van mensen door met de verkondiging van het evangelie van Jezus Christus en de waarheid van God’s Woord. Hij waarschuwde en confronteerde de heiligen met hun leven, corrigeerde hen en riep hen op tot bekering en het wegdoen van zonden. Paulus was niet bang om mensen te verliezen, omdat ook hij wist door wie hij geroepen was en in wiens dienst hij stond. En daarom bleef hij trouw aan het Woord van God.
En zo waren er nog vele zonen van God, die volgden en trouw bleven aan Jezus en in geloof bleven staan op het Woord. Zij bleven ondanks de vervolgingen van mensen, het evangelie van Jezus Christus en de woorden van God verkondigen. Zij weken niet af van het Woord, maar bleven het Woord van God spreken en velen moesten dit uiteindelijk met de dood bekopen (Heb 11:32-40)
Veel Christenen doen consessies en passen de woorden van God aan
Helaas ontbreekt deze mentaliteit en levenshouding bij vele gelovigen en zijn er vandaag de dag vele gelovigen, die niet meer zijn vervuld met de Heilige Geest, geen kennis hebben van het Woord, niet meer leven naar het Woord en eigenlijk geen stelling meer durven nemen voor het Woord van God. Maar zij schamen zich voor het ware evangelie van Jezus Christus en zijn bang om de waarheid van God te verkondigen aan de mensen om hen heen en daarom doen zij concessies met de wereld.
Zij hebben geen vreze voor God, maar een vreze voor mensen. Zij zijn bang voor wat de mensen om hen heen over hen denken en zeggen, kortom zij zijn bang voor de mening van anderen. Zij zijn bang om afgewezen te worden en om mensen in hun omgeving te kwetsen en/of te verliezen, door de waarheid van God te spreken. En dat willen zij niet. Zij willen lief en aardig gevonden worden en geaccepteerd worden door de mensen om hen heen. En uit angst voor vervolging of om mensen te verliezen, passen zij de woorden van God aan, naar wat de mensen willen horen.
Zij benadrukken alleen de mooie positieve beloften van het Woord, die gericht zijn op de welvaart en voorspoed van het vlees, maar laten de eisen weg en verzwijgen daarmee de confronterende gedeelten en de harde woorden van God, die oproepen tot bekering en het wegdoen van zonden.
Door humanistisch gedrag en continue rekening te houden met de gevoelens en emoties van anderen sluiten zij hun ogen toe voor al de dingen, die tegen God’s Woord en Zijn wil ingaan en zwijgen zij erover en laten hen begaan in zonden.
Maar deze houding en dit gedrag bewijst, dat de gelovige zijn eigen leven nog niet heeft afgelegd in Jezus Christus, maar nog springlevend is. Want als iemand niet meer leeft, kan het gedrag en de handelingen van anderen de persoon niet meer raken. Daarom ging Jezus door en daarom gingen de apostelen en Zijn volgelingen door, omdat zij afgestorven waren in het vlees. Daardoor lieten zij het gedrag, de handelingen en de vervolging van mensen hen niet raken nog tegenhouden om de waarheid en de wil van God te verkondigen. Zij hadden maar één doel en dat was God behagen, door in gerechtigheid te leven in gehoorzaamheid aan Zijn Woord en te leven naar Zijn wil en daardoor Zijn Koninkrijk te vertegenwoordigen, verkondigen en brengen op aarde.
Maar veel moderne Christenen laten zich niets meer gezeggen door anderen. Zij willen zich niet onderwerpen aan het Woord van God en laten zich niet meer leiden door het Woord en de Heilige Geest. En daarom zeggen veel Christenen niet meer wat het Woord van God zegt, maar zij laten zich leiden door hun gevoelens, emoties, bevindingen en ervaringen en zeggen wat zij vinden en voelen.
Maar als jij jouw leven hebt afgelegd in Christus, dan gaat het niet meer om jouw mening en wat jij vindt en voelt, maar wat het Woord; Jezus zegt. Want alleen de woorden van Jezus, die de waarheid zijn, scheidt ziel van geest en zorgen ervoor dat de mensen zich bekeren en de oude mens uitdoen, de nieuwe mens aandoen en de rust van God ingaan en het leven beërven.
Durf jij het Woord van God te spreken?
De eerste apostelen en discipelen van Jezus waren vervuld met de Heilige Geest, waardoor zij in staat waren om in vrijmoedigheid de waarheid van Jezus Christus en de woorden van God te verkondigen.
Door de verkondiging van de waarheid van God werden zij niet overal met open armen ontvangen en waren zij niet overal geliefd.
Velen moesten hun liefde voor Jezus en het vertegenwoordigen van Hem zelfs met de dood bekopen. Maar zij hadden één ding gemeen, namelijk zij hadden God lief boven alles en iedereen en bleven trouw aan Jezus Christus en bleven volharden in het geloof en sloten geen compromissen en weken niet af van het Woord van God. Zij bleven standhouden ondanks al de kritiek en de vervolging van mensen.
Hoe zit het met jou en het spreken van Gods Woord? Ken jij het Woord van God en blijf jij standhouden op het Woord? Durf jij het Woord van God te spreken, net als de andere zonen van God? Of…
‘Wees het zout der aarde’
