Hoe komt het, dat het geloof van velen schipbreuk lijdt? Veel Christenen beginnen goed. Maar gaandeweg komt er iets op hun weg, waardoor zij veranderen en afvallen van de levende God en het geloof verlaten en de brede weg van de wereld opgaan.
Jezus predikte de waarheid van God, Zijn woorden waren geest en leven
De Geest is het die leven maakt, het vlees doet geen nut; de woorden, die Ik tot u gesproken heb, zijn geest en zijn leven (Johannes 6:63)
Mijn leer is niet van Mij, maar van Hem, die Mij gezonden heeft; indien iemand diens wil doen wil, zal hij van deze leer weten, of zij van God komt, dan of Ik uit Mijzelf spreek. Wie uit zichzelf spreekt, zoekt zijn eigen eer, maar wie de eer zoekt van zijn zender, die is waar en er is geen onrecht in hem (Johannes 7:16-18)
Jezus zeide tot hen: Wat spreek Ik eigenlijk nog met u? Ik heb veel over u te zeggen en te oordelen; maar die Mij gezonden heeft, is waar, en wat ik van Hem gehoord heb, dat spreek Ik tot de wereld. Zij hadden niet begrepen, dat Hij tot hen van de Vader sprak. Jezus dan zeide: Wanneer gij de Zoon des mensen verhoogd hebt, zult gij inzien, dat Ik het ben en niets uit Mijzelf doe, doch dat Ik dit spreek, gelijk de Vader Mij geleerd heeft. En die Mij gezonden heeft, is met Mij. Hij heeft Mij niet alleen gelaten, want Ik doe altijd wat Hem behaagt (Johannes 8:25-29)
Want Ik heb niet uit Mijzelf gesproken, maar de Vader, die Mij heeft gezonden, heeft zelf Mij een gebod gegeven, wat Ik zeggen en spreken moet. En Ik weet, dat Zijn gebod eeuwig leven is. Wat Ik dan spreek, spreek Ik zó, als de Vader Mij gezegd heeft (Johannes 12:49-50)
De woorden, die Ik tot u spreek, zeg Ik uit Mijzelf niet; maar de Vader, die in Mij blijft, doet Zijn werken (Johannes 14:10)
Jezus sprak niet Zijn eigen woorden, maar Jezus sprak de woorden van de Vader, die geest en leven zijn.
De woorden, die Jezus sprak waren confronterend en riep de mens op tot bekering en het wegdoen van zonde en de wil van de Vader te doen.
Jezus had een persoonlijke relatie met Zijn Vader en spendeerde veel tijd met Hem in de stilte.
Alles wat Jezus zei en deed, zei en deed Jezus vanuit de éénheid met God de Vader en God de Heilige Geest.
Jezus paste Zijn woorden niet aan, aan de gevoelens, emoties en de wil van de mensen.
Jezus liet zich niet beïnvloeden en intimideren door mensen, situaties en de natuurlijke elementen van de wereld.
Maar Jezus bleef naar de Geest wandelen in gehoorzaamheid aan Zijn Vader in Zijn wil. Hij bleef Gods Koninkrijk en de waarheid en het leven prediken, ongeacht de boosheid, haat, weerstand, vervolging en verwerping van mensen.
Jezus had Zijn discipelen in woord en daad onderwezen, zodat zij Zijn werk konden voortzetten
Jezus had Zijn discipelen in woord en daad onderwezen. Hij had hen onderwezen in de waarheid en bekendgemaakt met de wil van God en Zijn Koninkrijk.
Ja, Jezus had Zijn discipelen zo opgeleid met de woorden van God in de waarheid, dat toen Jezus naar de hemel voer en de Heilige Geest neerdaalde uit de hemel en zij werden vervuld met de Heilige Geest en de nieuwe mens waren geworden, zij geestelijk volwassen waren om het werk van Jezus op aarde voort te zetten.
De discipelen verkondigden het evangelie van Jezus Christus en riepen de mensen op tot bekering
Nog veel heb Ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen; doch wanneer Hij komt, de Geest der Waarheid, zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen. Hij zal Mij verheerlijken, want Hij zal uit het Mijne nemen en het u verkondigen. Al wat de Vader heeft, is het Mijne; daarom zeide Ik: Hij neemt uit het Mijne en zal het u verkondigen (Johannes 16:12-15)
En zo gingen Zijn discipelen heen in gehoorzaamheid aan het Woord in de kracht van de Heilige Geest en luisterden naar Hem, die hen tot de volle waarheid bracht. Zij verkondigden het evangelie van Jezus Christus en riepen de mensen op tot bekering en het wegdoen van zonde.
En net als Jezus, pasten Zijn discipelen de woorden van God ook niet aan, aan de gevoelens, emoties en de wil van mensen.
Maar de discipelen bleven de waarheid van God verkondigen en bleven discipelen van Jezus Christus maken, waardoor er vele zielen gered werden en vele zonen van God (zowel mannen als vrouwen) geboren werden en opgroeiden, die zich niet lieten intimideren en geen compromissen sloten, maar bestand waren tegen de leugens en verleidingen van de duivel en volhardden in moeilijke situaties, tegenslagen en de haat, weerstand en vervolging van mensen in hun leven.
De discipelen konden de stormen aan. Zij leden geen schipbreuk, omdat hun geloof op het Woord was gefundeerd.
De discipelen hadden al hun vertrouwen in Jezus Christus gesteld. Zij waren geënt in Christus en waren opgegroeid in Hem en zij gehoorzaamden Zijn woorden en leefden vanuit Zijn woorden.
De discipelen konden de stormen doorstaan
De discipelen werden niet gespaard door God voor de leugens, verleidingen, moeilijke situaties, tegenslagen, haat, weerstand en vervolging van mensen. Nee, God liet hen door alles heengaan. Dit kwam, omdat God wist dat Zijn zonen (zowel mannen als vrouwen) geestelijk sterk genoeg waren en in staat waren om er doorheen te kunnen gaan. (Lees ook: ‘De hoorders vs de doeners’)
En dat was ook zo. En dat zou nog steeds zo moeten zijn. Echter wijst de praktijk iets anders uit.
Waarom kunnen Christenen de stormen in hun leven niet doorstaan?
Hoe komt het, dat veel Christenen de stormen in hun leven niet kunnen doorstaan? Omdat veel Christenen de woorden en de waarheid van God verwerpen en de woorden en de leugens van de wereld als de waarheid beschouwen en aannemen. Hierdoor groeien zij niet meer op in de waarheid, maar in de leugen.
Zij hebben hun vertrouwen niet in Jezus Christus gesteld en leven niet in Hem; in het Woord. Maar zij hebben hun vertrouwen in de wereld gesteld en vertrouwen op de woorden en kundigheid van mensen.
Veel Christenen bezitten de geest van de wereld in plaats van de Geest van God. Zij strijden niet de goede strijdt met geloof en met een goed geweten, maar hebben dit verworpen. En daarom zegt het Woord, heeft hun geloof schipbreuk geleden.
Wat is de reden waarom het geloof van velen schipbreuk lijdt?
Deze opdracht vertrouw ik u toe, mijn kind Timotheüs, overeenkomstig de profetieën, die vroeger aangaande u zijn uitgesproken, opdat gij, u daarnaar richtend, strijdt de goede strijd met geloof en met een goed geweten. Omdat sommigen dit hebben verworpen, heeft hun geloof schipbreuk geleden. Tot hen behoren Hymeneüs en Alexander, die ik aan de satan heb overgegeven, opdat hun het lasteren worde afgeleerd (1 Timotheüs 1:18-20)
Paulus schreef aan Timotheüs over sommigen, waarvan het geloof schipbreuk had geleden. Tot deze mensen behoorden Hymeneüs en Alexander, die Paulus aan de satan had overgeleverd, zodat hun het lasteren zou worden afgeleerd
Dit was de tweede keer, dat Paulus schreef, dat hij iemand had overgeleverd aan de satan.
De eerste keer, was in de gemeente in Korinthe, waar Paulus een man, die een seksuele relatie met de vrouw van zijn vader had, overleverde aan de satan.
De gemeente deed niets en liet de man begaan. De gemeente liet hoererij toe, wat ervoor zorgde dat de hele gemeente bevuild werd.
Maar Paulus, die geestelijk volwassen was en in dienst van God stond en niet in dienst van mensen en naar het Woord en de Geest wandelde in de waarheid en de wil van God, liet de man niet begaan.
Paulus greep meteen in, nadat deze grote zonde van hoererij hem door de Heilige Geest werd geopenbaard. (Lees ook: ‘Wat betekent iemand overleveren aan de satan?’).
Dat deed Paulus ook met Hymeneüs en Alexander. Let trouwens op, dat Paulus hier openlijk schreef over het gedrag en de werken van mensen en dit veroordeelde. Paulus noemde zelfs de twee mensen bij hun naam.
Paulus liet Hymeneüs en Alexander niet begaan met het prediken van hun ijdele woorden, die de mensen op dwaalwegen leidden. Maar Paulus had hen geconfronteerd met hun woorden en daden en uit hun ambt en uit de gemeente gezet.
Paulus bracht Timotheüs hiervan op de hoogte. Niet om te roddelen, maar om Timotheüs voor hen te waarschuwen en de sluwe werkwijze van de duivel, die door deze mensen werkten en de goddeloosheid aandreef en het geloof afbrak, aan het licht te brengen.
De woorden van Hymeneüs en Filetus waren onheilige en holle klanken, die de goddeloosheid nog verder dreven
Maak er ernst mede u wèl beproefd ten dienste van God te stellen, als een arbeider, die zich niet behoeft te schamen, doch rechte voren trekt bij het brengen van het woord der waarheid. Maar vermijd de onheilige, holle klanken; want zij zullen de goddeloosheid nog verder drijven, en hun woord zal voortwoekeren als de kanker. Tot hen behoren Hymeneüs en Filetus, die uit het spoor der waarheid geraakt zijn met hun bewering, dat de opstanding reeds heeft plaatsgehad, waardoor zij het geloof van sommigen afbreken (2 Timotheüs 2:15-18)
Paulus schreef over Hymeneüs en Filetus, dat hun woorden onheilige, holle klanken waren, die de goddeloosheid nog verder dreven en hun woorden voortwoekerden als de kanker en het lichaam (de gemeente) zo aantastten met het kwaad, dat het lichaam stierf en dood was voor God.
Zij waren uit het spoor van de waarheid geraakt door hun bewering, dat de opstanding reeds had plaatsgevonden, waardoor zij met hun woorden het geloof van sommigen afbraken.
Alexander de koperslager werkten de woorden van Paulus en de anderen tegen
Alexander, de koperslager, heeft mij veel kwaad berokkend: de Heere zal hem vergelden naar zijn werken. Neem gij u ook voor hem in acht, want hij heeft onze woorden zeer tegengewerkt (2 Timotheüs 4:14)
En over Alexander, de koperslager, schreef Paulus, dat Alexander hem veel kwaad had berokkend en dat de Heere Alexander zou vergelden naar zijn werken. Paulus waarschuwde Timotheüs en gebood Timotheüs om oplettend te zijn en hem in acht te nemen, aangezien Alexander hun woorden had tegengewerkt. En ook dit gebeurt nog steeds in deze tijd.
Er zijn vele mensen, die vleselijk zijn en vanuit hun verbeelding en ijdelheid van hun denken spreken. Zij werken de woorden van God tegen en prediken afval, waardoor de goddeloosheid toeneemt en het geloof van velen schipbreuk lijdt.
Het prediken van afval
Want een dwaas spreekt dwaasheid en zijn hart brengt ongerechtigheid voort: het bedrijven van goddeloosheid, en het prediken van afval tegen de Heere; het onverzadigd laten van de hongerige, en het onthouden van een dronk aan de dorstige (Jesaja 32:6)
Heel langzaam heeft het Woord plaatsgemaakt voor de woorden van vleselijke mensen, die niet de woorden van God spreken maar de woorden van mensen.
De meeste voorgangers zijn geen geestelijke voorgangers meer, die God toebehoren en wandelen naar de Geest in gehoorzaamheid en onderwerping aan Jezus Christus; het Levende Woord en de waarheid van het Woord spreken, een heilig leven leiden en de vrucht van de Geest dragen. Maar de meeste voorgangers behoren de wereld toe en zijn ongeestelijke motiverende sprekers geworden, die charismatisch en welbespraakt zijn en de geest van de wereld bezitten en naar hun ervaring en hun eigen verbeelding vanuit de ijdelheid van hun vleselijke denken hun eigen woorden spreken en hun eigen eer zoeken en de vrucht van het vlees dragen. (Lees ook: ‘De wapenrusting van de duisternis‘ en ‘De oude mens’).
Zij worden geleid door dwaalgeesten. Zij spreken woorden, die goddelijk lijken, doordat zij gemengd zijn met uit de context gehaalde Bijbelteksten, maar in werkelijkheid leugens zijn en de wil van God en Zijn rechtvaardigheid en heiligheid tegenspreken.
Hun woorden roepen niet op tot bekering en het wegdoen van zonde en een heilig leven. Maar hun woorden wakkeren de goddeloosheid aan. Hun woorden zorgen ervoor dat de oude mens springlevend blijft en blijft volharden in zonde en naar het vlees blijft wandelen in ongehoorzaamheid aan God en Zijn Woord en blijft leven als de wereld
En zo wordt de waarheid van God niet meer gepredikt en de wil van God niet meer bekendgemaakt, maar worden leugens van afvallige mensen gepredikt, die de wil van de mens vertegenwoordigen en het vlees behagen en ervoor zorgen dat de mensen de werken van het vlees blijven doen, zodat zij ook zélf de werken van het vlees kunnen blijven doen. (Lees ook: ‘Leringen van duivelen doden de kerk‘).
Als het geloof niet gebouwd is op het Woord; de Waarheid van God, maar op de woorden en ervaringen van mensen, die de goddeloosheid aanwakkeren en het geweten brandmerken, dan zal het geloof geen standhouden. Maar het geloof zal schipbreuk leiden.
Het geloof zal de verleidingen en de stormen in het leven niet kunnen trotseren. Maar de stormen zullen het geloof overweldigen en vernietigen. (Lees ook: ‘Zal Ik het geloof vinden op aarde?‘ en ‘Onderzoek jezelf of je in het geloof bent‘).
Afvallen van de levende God
Ziet toe, broeders, dat bij niemand uwer een boos, ongelovig hart zij, door af te vallen van de levende God, maar vermaant elkander dagelijks, zolang men nog van een heden kan spreken, opdat niemand van u zich verharde door de misleiding der zonde; want wij hebben deel gekregen aan Christus, mits wij het begin van onze verzekerdheid tot het einde onverwrikt vasthouden (Hebreeën 3:12-14)
Het is daarom niet verwonderlijk, dat door het prediken van afval de mensen afvallen van de levende God en het geloof van velen schipbreuk lijdt.
Er wordt niet meer gecorrigeerd en vermaand en opgeroepen tot bekering en het wegdoen van zonde en leven in heiligheid. Nee, in plaats van een heilig leven wordt de zonde gediend en gepromoot. (Lees ook: ‘Is Jezus een Promoter van de zonde?’).
Maar God gruwelt van dit alles en heeft zich al van vele gemeenten afgekeerd en de lamp weggenomen en hun licht gedoofd. Aangezien God géén gemeenschap kan hebben met de zonde. Dit komt, omdat zonde rebellie is naar God de Vader, ongehoorzaamheid aan God de Zoon; het Levende Woord en God de Heilige Geest.
‘Wees het zout der aarde’
