Het Oude Verbond geeft de relatie weer tussen God en Zijn vleselijke volk, dat uit het zaad van Israël is geboren. Wij zien veelvuldig hoe de Israëlieten goed begonnen, maar gaandeweg de woorden van God verlieten en afdwaalden van Gods weg en zich inlieten met heidense culturen en occulte praktijken en daardoor de dingen, die voor God een gruwel waren, binnenhaalden in hun leven en het land, waardoor hun leven en land werden bevuild. Dit gebeurde ook met de koperen slang op de staak, die op een gegeven moment werd aanbeden, vereerd en verafgood door het volk. Helaas is hetzelfde gebeurd met het kruis. Want zoals in het Oude Verbond de koperen slang werd vereerd en verafgood door Gods volk, zo wordt vandaag de dag in het Nieuwe Verbond ook het kruis vereerd en verafgood door veel Christenen. Hoe wordt het kruis vereerd en verafgood door Christenen?
Gods volk aanbad en vereerde de koperen slang in plaats van God
In het Oude Testament in Numeri 21:4-9 lezen wij over de zonde van Gods volk, de straf van God en de redding van God door de koperen slang op de stok (Lees ook: Waarom was de koperen slang een heenwijzing naar het sterven van Jezus aan het kruis?).
De koperen slang op de stok werd niet achtergelaten in de woestijn, maar de koperen slang werd meegenomen door het volk naar het beloofde land als een getuigenis en zou het volk herinneren aan de gebeurtenis in de woestijn.
Maar in plaats dat de koperen slang op de staak slechts een getuigenis van Gods redding en een herdenking bleef aan datgene wat had plaatsgevonden in de woestijn, en de daaropvolgende generaties van het volk bij het zien van de koperen slang op de staak zou worden herinnerd aan het rebelse gedrag van het volk en haar zonde en de consequentie van de zonde voor het volk en de redding van God aan degenen, die de woorden van God gehoorzaamden en opkeken naar de koperen slang, en daardoor het volk een vreze had voor God en God trouw bleef en het volk God dankte, aanbad, vereerde en verhoogde, werd de koperen slang aanbeden, vereerd en verafgood door het volk
Het volk begon te offeren aan de koperen slang op de staak, genaamd Nechustan, en zo werd het object een afgod voor het volk en deed het volk wat kwaad is in de ogen van God.
Hizkia vernietigde de koperen slang
Hij (Hizkia) deed wat recht is in de ogen des Heeren, geheel zoals zijn vader David gedaan had. Hij verwijderde de offerhoogten, verbrijzelde de gewijde stenen en hieuw de gewijde palen om; ook sloeg hij de koperen slang stuk, die Mozes gemaakt had, omdat tot op die tijd de Israelieten daaraan plachten te offeren. En men noemde haar Nechustan. Hij vertrouwde op de Heere, de God van Israël, na hem was zijns gelijke niet, onder al de koningen van Juda; noch ook onder hen die vóór hem geweest waren; hij hing de Heere aan, week niet van Hem af en onderhield de geboden die de Heere aan Mozes geboden had 2 Koningen 18:2-6)
Koning Hizkia wandelde in gehoorzaamheid aan God in Zijn wegen en onderhield Zijn geboden, die de Heere aan Mozes geboden had, en daarom deed Hizkia wat recht was in de ogen van de Heere, zoals zijn vader David.
Hizkia rekende af met de afgoderij, heidense rituelen en gebruiken en occulte praktijken, waarmee het volk zich had ingelaten. Hizkia verwijderde de offerhoogten, verbrijzelde de gewijde stenen, hieuw de gewijde palen om en sloeg ook de koperen slang, die Mozes had gemaakt, stuk, waardoor het volk niet meer kon offeren aan de koperen slang en de koperen slang niet meer kon aanbidden en vereren.
Je zou denken, dat men leert van de geschiedenis, maar dat is vaak niet het geval. Althans niet bij de oude mens, die ongeestelijk is. Want zoals de koperen slang op de staak een object van aanbidding en verering werd, zo is het kruis ook voor veel Christenen een object van aanbidding en verering geworden.
De aanbidding en verering van het kruis in plaats van Jezus Christus
Door de eeuwen heen, en ook in deze tijd, hebben veel Christenen hetzelfde gedaan als het volk Israël en hebben het kruis (het object) aanbeden en vereerd in plaats van God. Maar het kruis mag nooit een object van aanbidding worden. Het kruis mag nooit een afgod in de levens van Christenen worden.
In plaats dat Jezus Christus wordt aanbeden en vereerd, wordt het kruis (als object) aanbeden en vereerd.
Het kruis wordt aanbeden door te knielen en bidden voor het kruis, de verering van het kruis, een kruis slaan, het kussen van het kruis, het dragen van het kruis als een ornament en het kruis te gebruiken als talisman voor bescherming en om het kwaad en demonische machten af te wenden en om demonen mee uit te drijven en mensen vrij te zetten, etc.
Veel Christenen hebben het kruis tot een afgod gemaakt en hebben vaak meer geloof in het kruis (het waarneembare object) en verwachten het van het kruis, dan dat zij geloof hebben in Jezus Christus en Zijn volbrachte werk aan het kruis en het van Hem verwachten.
Maar het kruis bezit geen enkele kracht en mag nooit een object van aanbidding en verering worden.
Hoeveel mensen zijn er wel niet gekruisigd door de eeuwen heen en bij al die mensen is er niets bijzonders gebeurd. Zij werden gekruisigd en stierven. Er is maar één gebeurtenis geweest, dat een impact op de mensheid had en een verandering in de schepping teweeg heeft gebracht en dat was de kruisiging van Jezus Christus, de Zoon van God, en Zijn verlossingswerk.
Daarom moet Jezus Christus aanbeden, vereerd en verhoogd worden en het kruis moet enkel herdacht worden, daarmee wordt bedoeld, het verlossingswerk van Jezus aan het kruis moet herdacht worden. Want het bloed van Jezus Christus en Zijn verlossingswerk bezit kracht.
De prediking van het kruis
Want Christus heeft mij niet gezonden om te dopen, maar om het evangelie te verkondigen, en dat niet met wijsheid van woorden, om niet het kruis van Christus tot een holle klank te maken. Want het woord des kruises is wel voor hen, die verloren gaan, een dwaasheid, maar voor ons, die behouden worden is het een kracht Gods (1 Korintiërs 1:17-18)
Allen, die zich uiterlijk goed willen voordoen, trachten u te dwingen tot de besnijdenis, alleen om niet vervolgd te worden ter wille van het kruis van Christus (Jezus). Want zij, die zich laten besnijden, houden zelf niet eens de wet, doch zij willen, dat gij u laat besnijden, opdat zij op uw vlees roem kunnen dragen. Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus, door wie de wereld mij gekruisigd is en ik der wereld. Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is (Galaten 6:12-15)
Dat bedoelde Paulus ook, toen hij sprak over de prediking van het kruis. Paulus droeg geen kruis en gebruikte geen kruis, maar predikte het kruis van Christus.
Paulus sprak niet over het kruis als een object van aanbidding en verering, maar Paulus sprak over wat had plaatsgevonden aan het kruis en dat het verlossingswerk van Jezus Christus aan het kruis nooit vergeten of weggedaan mag worden. Aangezien het evangelie van Jezus Christus, dat een kracht Gods is, draait om het verlossingswerk van Jezus Christus aan het kruis.
Het offer van Jezus aan het kruis en Zijn bloed, dat Hij heeft vergoten voor de mensheid, is naast de schepping van de hemel en de aarde en al wat daarin is, het grootste werk van God.
Wat er aan het kruis heeft plaatsgevonden, hoe Jezus de Plaatsvervanger werd voor de gevallen mens en al de zonde en de ongerechtigheden op Zich nam en tot zonde werd gemaakt en de straf, die staat op de zonde, namelijk de dood, droeg in Zijn vlees, zodat al degenen, die in Jezus Christus geloven en wedergeboren worden in Hem (door het sterven van het vlees en de opstanding van de geest uit de dood), schoongewassen zijn van al hun zonden en ongerechtigheden en gerechtvaardigd en verzoend zijn met God, is de belangrijkste gebeurtenis voor de mensheid.
Als Christenen het verlossingswerk van Christus zouden begrijpen, dan zouden zij niet langer meer zwijgen, maar de waarheid verkondigen, zodat vele zielen verlost worden van de dood en gered worden van de hel en verzoend worden met God.
‘Wees het zout der aarde’
